Το ισλαμιστικό κίνημα, το οποίο επιδιώκει να εφαρμόσει τους μεσαιωνικούς ισλαμικούς νόμους και να οικοδομήσει ένα παγκόσμιο χαλιφάτο, διαδόθηκε μαζικά τον τελευταίο μισό αιώνα. Τώρα όμως αντιμετωπίζει ένα σημαντικό και αυξανόμενο αντικίνημα, ειδικά σε χώρες με μουσουλμανική πλειοψηφία. Aυξανόμενος αριθμός μουσουλμάνων, υποκινούμενοι από σοκ όπως η πτώση της Καμπούλ, φοβούνται και απορρίπτουν αυτήν την ριζοσπαστική εκδοχή του Ισλάμ. Η επίγνωση του αντισλαμιστικού κύματος έχει περιορισθεί σε μεγάλο βαθμό στους άμεσα εμπλεκομένους, αλλά αξίζει να γίνη πολύ περισσότερο γνωστή.
Ο αντι-ισλαμισμός περιλαμβάνει τέσσερις συμπληρωματικές τάσεις. Πηγαίνοντας από τις πιο ήπιες στις πιο ριζοσπαστικές, αυτές είναι: το μετριοπαθές Ισλάμ, η αθρησκία, η αποστασία και ο προσηλυτισμός σε άλλες θρησκείες. Όλα έχουν διεθνή παρουσία, αλλά, για ενδεικτικούς σκοπούς, θα επικεντρωθώ για κάθε περίπτωση σε μια βασική χώρα της Μέσης Ανατολής: για το μετριοπαθές Ισλάμ στην Αίγυπτο, για την αθρησκία στην Τουρκία, για τον αθεϊσμό στη Σαουδική Αραβία και για τον προσηλυτισμό στο Ιράν.
Μετριοπάθεια: Το 30χρονο αστυνομικό κράτος του Husni Mubarak προσέφερε κατάλυμα τόσο σταθερά στους ισλαμιστές, που οι Αιγύπτιοι δεν τόλμησαν να τους αντιταχθούν. Η πτώση του από την εξουσία το 2011 επέτρεψε τελικά μια ανοιχτή έκφραση απόψεων, την οποία η μονοετής ισλαμιστική διακυβέρνηση του Μοχάμεντ Μόρσι ώθησε περαιτέρω. Τα αποτελέσματα ήταν υπερβολικά αντι-ισλαμιστικά, όπως φάνηκε από τις επιθέσεις στους δρόμους σε άνδρες που έμοιαζαν για Αδερφούς Μουσουλμάνους, από γυναίκες που απορρίπτουν το χιτζάμπ και την τεράστια δημοτικότητα των καυστικά αντισλαμιστικών προσωπικοτήτων όπως οι Islam al-Behairy, Ibrahim Issa, Mukhtar Jom'ah, Khaled Montaser και Abdallah Nasr. Ακόμη και ο Πρόεδρος Abdel Fattah al-Sisi, πρώην υποστηρικτής των ισλαμιστών, έχει συμβιβαστεί με αυτά τα μετριοπαθή αισθήματα.
 Ο Αιγύπτιος διανοούμενος Ιμπραήμ Ίσα. |
Αθρησκία: Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κυριαρχεί στην πολιτική της χώρας από το 2002 με στόχο να αναθρέψει μια «ευσεβή γενιά». Αλλά οι νεότεροι Τούρκοι υιοθετούν μη ισλαμικούς τρόπους. Έρευνα από τον Volkan Ertit βρήκε ότι το ιερό έχει λιγότερη επιρροή σε θέματα όπως η πίστη σε υπερφυσικά όντα, τα ρούχα που αποκαλύπτουν το σχήμα του σώματος, το προγαμιαίο φλερτ, το μη συζυγικό σεξ και η ομοφυλοφιλία. Μια κυβερνητική έκθεση τεκμηριώνει την απήχηση του ντεϊσμού μεταξύ των μαθητών θρησκευτικών σχολείων. Μια έρευνα WIN/Gallup το 2012 διαπίστωσε ότι τα «μη θρησκευόμενα» άτομα αποτελούν το 73 τοις εκατό του πληθυσμού της Τουρκίας (το υψηλότερο από τις 57 χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα).
Αποστασία: Στη Σαουδική Αραβία, η πλήρης απόρριψη του Ισλάμ «διαδίδεται σαν πυρκαγιά», λέει ένας Σαουδάραβας πρόσφυγας. Η έρευνα WIN/Gallup διαπίστωσε ότι οι «πεπεισμένοι άθεοι» αποτελούν το 5 τοις εκατό του πληθυσμού στη Σαουδική Αραβία, όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μοναρχία απάντησε με δύο τρόπους. Πρώτον, ο διάδοχος του θρόνου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν συμφώνησε εν μέρει με τέτοια συναισθήματα ανοίγοντας τη χώρα σε πολλές σύγχρονες συνήθειες. Δεύτερον, εξέδωσε αντιτρομοκρατικούς κανονισμούς που τιμωρούν «την έκκληση για αθεϊστική σκέψη σε οποιαδήποτε μορφή ή την αμφισβήτηση των θεμελιωδών αρχών της ισλαμικής θρησκείας στην οποία βασίζεται αυτή η χώρα». Ναι, η μοναρχία πολεμά τον αθεϊσμό με αντιτρομοκρατικές ρυθμίσεις.
Μεταστροφή: Ο Shay Khatiri, αναλυτής, γράφει για το Ιράν ότι «το Ισλάμ είναι η ταχύτερα συρρικνούμενη θρησκεία..., ενώ ο Χριστιανισμός αναπτύσσεται πιο γρήγορα». Το Christian Broadcast Network προχωρά παραπέρα, υποστηρίζοντας ότι «ο Χριστιανισμός αναπτύσσεται ταχύτερα στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο». Ο David Yeghnazar της ΜΚΟ Elam Ministries διαπιστώνει ότι «οι Ιρανοί έχουν γίνει οι πιο ανοιχτοί άνθρωποι στο Ευαγγέλιο». Σύμφωνα με έναν πρώην μουσουλμάνο, και νυν Ευαγγελικό ιερέα, «Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με κάτι περισσότερο από μια μεταστροφή στη χριστιανική πίστη». «Είναι μια μαζική έξοδος από το Ισλάμ». Η Lela Gilbert και η Arielle Del Turco αναφέρουν ότι οι μουλάδες θεωρούν τον Χριστιανισμό «υπαρξιακή απειλή» για την κυριαρχία τους. Ο Ρεζά Σάφα προβλέπει ότι το Ιράν θα γίνει η πρώτη χώρα με μουσουλμανική πλειοψηφία που θα προσηλυτιστεί στον Χριστιανισμό.
Επιβεβαιώνοντας αυτές τις τάσεις, ο ιρανός υπουργός Πληροφοριών, Μαχμούντ Αλαβί, εξέφρασε δημόσια φόβους για τον εκχριστιανισμό των μουσουλμάνων.
 Ο υπουργός Πληροφοριών του Ιράν Μαχμούντ Αλαβί. |
Μερικές παρατηρήσεις σχετικά με αυτήν την αντι-ισλαμιστική έκρηξη:
Φαίνεται περιορισμένη σε χώρες με μουσουλμανική πλειοψηφία. Μεταξύ των μουσουλμανικών μειονοτήτων, ειδικά στη Δύση, ο ισλαμισμός συνεχίζει να αυξάνεται.
Αντίθετα με τις θεωρίες συνωμοσίας, προκύπτει σχεδόν εξ ολοκλήρου από εσωτερικές εξελίξεις μεταξύ των Μουσουλμάνων. Οι μη μουσουλμάνοι έχουν μόνο έναν περιορισμένο υποστηρικτικό ρόλο. Όπως πάντα, οι μουσουλμάνοι καθορίζουν μόνοι τους τη μοίρα τους.
Οι αντιισλαμιστές αντιτίθενται σχεδόν διαμετρικά στους ισλαμιστές σε θέματα πίστης, οικογένειας, κοινωνικών σχέσεων, πολιτικής και όχι μόνο. Μεταξύ άλλων συνεπειών, οι ελεύθερα σκεπτόμενοι και οι πρώην μουσουλμάνοι τείνουν να είναι έντονα φιλοδυτικοί, υπέρ της Αμερικής και υπέρ του Ισραήλ.
Αναμένεται να εμφανιστούν αντιισλαμιστικές εκρήξεις στη Νιγηρία, το Μπαγκλαντές και την Ινδονησία, καθώς οι ισλαμικές τάσεις αρχίζουν ιστορικά στη Μέση Ανατολή και μεταναστεύουν προς τα έξω.
Έτσι ο ισλαμισμός διώχνει ακούσια τους μουσουλμάνους από το Ισλάμ και δυνητικά κλονίζει τα ίδια τα θεμέλια της πίστης. Ένας χριστιανός ραδιοτηλεοπτικός φορέας υποστηρίζει μάλιστα ότι «η υποστήριξη του Ισλάμ στον μουσουλμανικό λαό έχει θρυμμματισθεί». Ο ριζοσπαστικός ουτοπισμός έχει ωθήσει τη δεύτερη μεγαλύτερη θρησκευτική κοινότητα του κόσμου σε μια κρυφή αλλά σοβαρή κρίση με αβέβαια αποτελέσματα.
