Ήμουν εγώ ο μόνος που έτριβε τα μάτια του με δυσπιστία χθες, όταν η Αιγυπτιακή κυβέρνηση φιλοξένησε τη "Διεθνή Διάσκεψη για την Ανοικοδόμηση της Γάζας" ;
Η Διάσκεψη έλαβε χώρα στο Σάρμ Ελ Σέιχ (Sharm El-Sheikh) και την παρακολούθησαν αντιπροσωπείες από 71 κράτη και 16 περιφερειακούς, διεθνείς και οικονομικούς οργανισμούς. Ο διακηρυγμένος στόχος ήταν να συγκεντρωθούν 2.8 δις δολάρια, από τα οποία το 1.3 δις θα προορίζονταν για την ανοικοδόμηση των υποδομών που καταστράφηκαν κατά τον πρόσφατο πόλεμο του Ισραήλ κατά της Χαμάς( τα υπόλοιπα θα προορίζονταν για την ενίσχυση της θέσης της Παλαιστινιακής Αρχής.) Το ποσό που συγκεντρώθηκε τελικά ήταν 4.5 δις δολάρια, το οποίο αν προστεθεί στα κεφάλαια που είχαν προηγουμένως δεσμευτεί για την Γάζα και την Παλαιστινιακή Αρχή ανέρχεται στα 5.2 δις, τα οποία θα καταβληθούν μέσα σε μια περίοδο δύο ετών. Ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών ενθουσιασμένος δήλωσε ότι "το πόσο που συγκεντρώθηκε είναι υπεράνω των προσδοκιών μας". Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών αποκάλεσε "τη Διάσκεψη πολύ παραγωγική".
Ανάμεσα στις μεγαλύτερες δωρεές συμπεριλαμβάνονταν η συνεισφορά του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (Gulf Cooperation Council) 1.65 δις δολάρια μέσα σε μια περίοδο πέντε ετών και η δέσμευση της κυβέρνησης των Η.Π.Α για καταβολή 900 εκ. δολαρίων από τις τσέπες των Αμερικανών φορολογουμένων (εκ των οποίων τα 300 εκ. δολάρια θα δοθούν για την ανοικοδόμηση της Γάζας).
Ο Χόσνι Μουμπάρακ (Husni Mubarak) της Αιγύπτου, ο Νικολά Σαρκοζί (Nicholas Sarkozy) της Γαλλίας, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι (Silvio Berlusconi) της Ιταλίας, ο Μπαν Κι-Μουν (Ban Ki-Moon) των Ηνωμένων Εθνών, ο Αμρ Μούσα της Αραβικής Λίγκας (Arab Leaugue) και ο Μαχμούντ Αμπάς (Mahmud Abbas) της Παλαιστινιακής Αρχής ήταν ομιλητές στη Διάσκεψη.
Ποια είναι η δυσπιστία μου σε αυτό το θέαμα: Αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί οι διαπρεπείς και αξιόλογοι άνθρωποι πραγματικά πιστεύουν ότι η σύγκρουση στη Γάζα αποτελεί παρελθόν και η ώρα της ανοικοδόμησης είναι κοντά.
Δεν θα πρέπει να διάβασαν τα μηνύματα από το Νότιο Ισραήλ που αναφέρουν ότι οι εχθροπραξίες συνεχίζονται εκεί. Για παράδειγμα ένα αντιπροσωπευτικό ρεπορτάζ από την εφημερίδα Yediot Aharonot με ημερομηνία 28 Φεβρουαρίου " Ειδικοί: Οι Grads στην Ασκελόν (Ashkelon) ήταν εξελιγμένοι."
Οι δύο πύραυλοι Grad που προσγειώθηκαν στην Ασκελόν το Σάββατο το πρωί 28η Φεβρουαρίου ήταν καινούρια και βελτιωμένα μοντέλα και ήταν ικανοί να επιφέρουν μεγαλύτερη καταστροφή από αυτούς που συνήθως εκτοξεύονταν από την Γάζα. Ένας από τους πυραύλους χτύπησε ένα σχολείο στο νότιο τμήμα της πόλης και κατάφερε να διαπεράσει την οχύρωση η οποία χρησιμοποιούνταν για να το προστατεύει από βλήματα…Οι πύραυλοι Grad που χτύπησαν την Ασκελόν ήταν δύο από τους πέντε ή έξι που κατασκευάστηκαν τοπικά(170 χιλιοστών) και εκτοξεύθηκαν εναντίον του Ισραήλ, οι ειδικοί εκτιμούν. Οι χρησιμοποιούμενοι πύραυλοι αυτού του τύπου έχουν βεληνεκές 14 χλμ(8.6 μίλια) και είναι ικανοί να επιφέρουν μαζικές ζημιές, οι οποίες ήταν εμφανείς από αυτά περιέγραψαν αυτόπτες μάρτυρες οι οποίοι ήταν παρόντες στο τόπο της καταστροφής ύστερα από την επίθεση του Σαββάτου.
Σε ένα επίσημο διάβημα διαμαρτυρίας προς τα Ηνωμένα Έθνη η πρέσβειρα του Ισραήλ στον Ο.Η.Ε Γκαμπριέλα Σαλέβ (Gabriela Shalev) επισημαίνει ότι " έχουν πραγματοποιηθεί περίπου 100 επιθέσεις με πυραύλους και όλμους από την Λωρίδα της Γάζας" από τις 18 Ιανουαρίου, ημερομηνία κατάπαυσης του πυρός, δηλαδή πάνω από δύο την ημέρα. Αυτές οι επιθέσεις αυξήθηκαν σε αριθμό μέχρι σήμερα και έτσι είχαμε 12 πυραύλους να εκτοξεύονται εναντίον της πόλης Σντερότ (Sderot) μόνο κατά την 1η Μαρτίου.
Απαντώντας σε αυτές τις επιθέσεις το υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ αποφάσισε την 1η Μαρτίου ότι " αν συνεχιστούν οι επιθέσεις από την Λωρίδα της Γάζας θα υπάρξει επώδυνη, αστραπιαία, ισχυρή και ασυμβίβαστη απάντηση από τις δυνάμεις ασφαλείας." Ο εντολοδόχος πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου (Binyamin Netanyahu) αντηχώντας αυτή την πολεμική διάθεση αναφέρθηκε να είπε σε έναν Ευρωπαίο ηγέτη ότι δεν θα θυσιάσει την ασφάλεια του Ισραήλ "για ένα χαμόγελο".
(Ο Σαουδάραβας υπουργός Εξωτερικών Σαούντ Αλ-Φαιζάλ( Saud Al-Faisal), επισήμανε ότι η ανοικοδόμηση της Γάζας θα "είναι δύσκολη και επίπονη για όσο διάστημα δεν υπερισχύσει η ειρήνη και η ασφάλεια" εκεί.)
Τι στο καλό κάνουν οι δωρήτριες χώρες παρεμβαίνοντας στη μέση ενός συνεχιζόμενου πολέμου με την υποτιθέμενη υψηλού προφίλ προσπάθεια ανοικοδόμησης ; Η καλύτερη εικασία που μπορώ να κάνω είναι ότι αυτό τους επιτρέπει να στείλουν έμμεσα το μήνυμα στην Ιερουσαλήμ ότι θα ήταν καλύτερο να μην επιτεθεί ξανά στη Γάζα, γιατί αν το κάνει θα έχει να αντιμετωπίσει πολλές θυμωμένες κυβερνήσεις-δωρητές συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης Ομπάμα φυσικά.
Σε αυτή την υπερρεαλιστική ποιότητα προστίθεται και μια παντελής περιφρόνηση για τις ανάγκες ασφαλείας του Ισραήλ. Σκεφθείτε τη συμπεριφορά του Ντάγκλας Αλεξάντερ (Douglas Alexander) Γραμματέα Διεθνούς Ανάπτυξης της Βρετανικής κυβέρνησης των Εργατικών, ο οποίος δέσμευσε 30 εκατ. στερλίνες από τα χρήματα των Βρετανών φορολογουμένων για να ανοικοδομήσει σπίτια, σχολεία και νοσοκομεία στη Γάζα. " Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για χαλάρωση των αυστηρών περιορισμών στην προσφορά αγαθών" είπε απαιτώντας αμέσως μετά " το Ισραήλ να πράξει το σωστό και να επιτρέψει τα αναγκαία αγαθά να φτάσουν στους άνδρες, τις γυναίκες και τα παιδιά που εξακολουθούν να υποφέρουν."
Αυτό είναι φιλανθρωπικό εκ μέρους του κ. Αλεξάντερ, αγνοεί ωστόσο σκοπίμως τις εκτιμήσεις των Ισραηλινών ότι η Χαμάς θα δημεύσει το χάλυβα, το σκυρόδεμα και άλλα εισαγόμενα δομικά υλικά προκειμένου να κτίσει περισσότερα τούνελ, καταφύγια και πυραύλους. Σε τελική ανάλυση η Χαμάς ιδιοποιήθηκε προηγούμενες προμήθειες οι οποίες προορίζονταν για τους κατοίκους της Γάζας, τόσο εξόφθαλμα που ακόμα και η συνήθως εύπιστη Υπηρεσία Ανακούφισης και Έργων των Ηνωμένων Εθνών
(United Nations Relief and Works Agency) διαμαρτυρήθηκε.
Μπορεί ο Χόσνι Μουμπάρακ να προειδοποίησε τη Χαμάς να μην μεταχειριστεί τα κεφάλαια των Δωρητών σαν "λάφυρο πολέμου", αλλά αναμφίβολα θα κάνει ακριβώς αυτό. Ο Μάρκ Κίρκ (Mark Kirk) Ρεπουμπλικάνος από το Ιλλινόις το έχει αντιληφθεί σωστά: " Το να διοχετεύσουμε 900 εκατ. δολάρια σε αυτή την περιοχή και να πούμε ότι η Χαμάς μπορεί να κλέψει μόνο ένα 10% αυτού του ποσού, θα γίνουμε οι δεύτεροι μεγαλύτεροι χρηματοδότες της Χαμάς μετά το Ιράν."
Έτσι κάτω από το ευχάριστο λάβαρο της ανοικοδόμησης που σύμφωνα με τα λόγια της Κλίντον μπορεί να σηματοδοτήσει "μια ουσιαστική ειρήνη μεταξύ του Ισραήλ και των Αράβων γειτόνων του" τα κράτη δωρητές όχι μόνο αψηφούν την ανάγκη του Ισραήλ να προστατέψει τον εαυτό του από τα πυρά πυραύλων αλλά διοχετεύουν και υλικά προς τη Χαμάς.
Είναι αυτό άγνοια ή υποκρισία; Υποψιάζομαι το δεύτερο, κανείς δεν είναι τόσο αφελής.
