Kion signifas la verbo araba jihado?
Venis la semajnon pasintan respondo, kiam Saddam Hussein perfortis ke liaj gvidantoj islamikaj alpacias al musulmanojn universalajn ke ili ligis lian jihadon kaj venkis la amerikanojn malbonajn. Post tio li minacis la jihadon al Usono.
Kiel tio ĉi indikas, la jihado estas "la milito sankta". Aŭ, pli precize: signifas la penon laûleĝan, devigan, comunalan da plialtigi la terenojn regitajn per musulmanoj kaj da malaltigi la terenojn regitajn per malmusulmanoj.
Pro tio, la celo da la jihado no estas plialtigi direkte la religion islaman sed pliatigi la potencon da la musulmanojn (la religio, kompreneble, ofte postiras la flagon). Pro tio, la jihado estas klare ofensiva en la naturo, intencanta efektivigi la kontrolon musulmanan da la mondo totala.
La jihado ja habis du signifojn diversajn per la jarcentoj, unu pli radikala, unu malpli. Unu diras ke la musulmanoj, kiu interpretas la religion diverse, estas malmusulmanoj kaj pro tio la scopoj legitimaj da la jihado (pro tio Alĝerianoj, Egiptoj kaj Afganoj, kiel la Amerikanoj kaj la israeloj, havas trovinta sin la victimoj da la agreso da la jihado). La dua, interrilatita kun la mistikitoj, malakceptas la signon legalan da la jihado da la milito kaj diras la musulmanojn ke ili detenas sin de la kazoj da la mundo ekeftivigi la profundon da la spirito.
La jihado da pliatigi la terenojn havas estinta ĉiam aspekto grava da la vivo musulmana. Ĝi estas kiel la muslmanoj regis multe da Arabio kiam mortis Mahometo en 632 kaj, jarcenton pliposte, havis venkinta region de Hispanio al Afganistano. Pro tio, la jihado instigis kaj justifis la venkojn da la musulmanoj en Hindio, Sudano, Anatolio kaj Balkanoj.
Hodiaŭ, la jihado estas la fonto pli granda da la terrorismo en la mondo, instiganta kampanjon universalajn da la violento per la grupoj kiu vokas sin jihadistojn:
- La grupo islama internacia por la jihado kontraŭ la judoj kaj la krusadoj- la grupo da Osama Bin Laden.
- Laskar Jihad: havas mortiginta pli ol dek mil kristanojn en Indonezio.
- Harakat-ul-Jihadi-Islami: la causo granda da la violento en Kashmir.
- La jihado islamika palestina: la pleg maliga grupo da la terrorismo kontraŭ Israelo.
- La jihado islamkia egipta: mortigis Anwar Al-Sadat en 1981, kaj multojn aliajn.
- La jihado islamika jemena: mortigis tre misiistojn amerikajn la lundon.
Sed la pleg abomena realaĵo da la jihado estas en la Sudano: ĝis antaû nelonge la partio kiu regis havis la devizon "La jihado, la venko kaj esti martiro". En dudek annoj, sub la okuloj da la registaro, la jihadistojn havas atakinta la kafirojn, havas rabinta la bonojn, kaj havas mortiginta la personojn virajn.
La jihadistoj post tio faris dekmil personojn virinajn kaj la infanojn esclavojn, perfortis ke ili konvertis al religio islama, bastonadis ilin kaj faris ke ili faris la laboron duran. La feminoj kaj la infaninoj pli maljunaj estis violitaj per la grupoj regule, la mutilation da la generaj, kaj la vivo da la sklavitudo seksa.
La jihado da la Sudano havas mortiginta du milliono personojn kaj havas perfortinta ke kvar miliono aliaj personoj delasas iliajn domojn- pro tio ĝi havas fariĝinta la plej abomeno katastrofo homa da nia tempo.
Kvankam la jihado havas estinta fonto granda da la conflikto longtempe (14 jarcentojn), kaûzanta la suferon homan maldiritan, la apologistoj islamaj kaj akademiaj pretendas ke ĝi permesas sole la batalon defensivan, aŭ eĉ ke ĝi no estas violenta. Tri profesoroj amerikaj feliĉe pretendas la punkton duan, diranta ke la jihado estas:
- "La peno kontraŭ la malo kaj ĉia manifesto da la malo en la societo"- Ibrahim Abu Radi, la seminario da Hartford.
- "Rezisti la apartigon aŭ labori por la liberecoj da la femino"- Farid Eseck, la seminario da Auburn
- "Esti studanto pli bona, kolego pli bona, amiko da negoco pli bona kaj antaû ĉio, kontroli la koleron."- Bruce Lawrence, la universitato da Duke.
Ĝi estus mirinda se la jihado ne fariĝus nenio pli agresiva ol kontroli la koleron, sed ĉio ne fariĝos facile per negi realaĵon abomenan. Kontraûe, la pretendo da jihado benigno obstrukas la penojn seriozajn da kritiki onin kaj reinterpreti.
Fini la terrorismon, la venkon kaj la sklavitudon, la musulmanoj devas agnoski la rolon historikan da la jihado, post tio ekskuzi sin por la victimoj da la jihado, evolui islame jihadon malviolentan kaj (la parto plej malfacila) fini la jihadon violentan.
Malfeliĉule, tia proceso da amortizo ne fariĝas; la jihado violenta probable kontinuos ĝis forto milita supera ĝin detruos (konstatu, sekretario da defenso Donald Rumsfield). Sole kiam la jihado estos venkita la musulmanoj fine trovos voĉon kaj vere komencos la laboron duran da modernigi la religion islaman.
