sic incipit opus cuiusdam Teresae Watanabe in actis Angelopolis, nomine 'magister islamicus UCLAE hostem invisum timet'. quidem iste Khaled, XLII annos natus, legis islamicae magister universitatis Californiae Angelopolis, mense Aprili anno MMVI (ut dicit Watanabe) clamat telum, dum prope bibliothecam atrii, cuius ianua aperta esset, stet, aurem praeterisse et ad librum adegisse. nunc et, prelum certior fecit, nuper mense Augusto, quoddam parvum periodicum arabicum Anaheimense, nomine Al-Watan, habere quid vocaret 'flagitationem necis' quod referret quendam Persam affirmasse permitti ut necaretur: praeterea socios copiarum contraterrorismi FBORUM se nuper visitasse ut monerent ut provideret. quo portento, 'ego tot,' concludit,'minas mortis accepi, sed fatum imminens moriturus numquam sensi. hoc autem tempore, graviora putamus.'
haec parva fabula facit ut duo putem:
I. cur haec publice, cum res privata esse potuisset, dixit? si quis telum iacit, solum illi copiisque salutis interest. si propter minas in Al-Watan publicatas sollicitatur, cur multo plures auditores Actorum Angelopolis certiores de hoc nuntio obscuriore facit? nonne haec faciunt ut minus tutus sit? itaque, cur hoc fecit?
II. in mentem veniunt duo responsa quae fieri possunt. alterum est Abou El Fadl personam insolitam esse. quod documentum habet. exempli causa, vide casum documentatum nomine 'interrogatio terribilis Khaled Abou El Fadl'. alterum est eum auctoritatem augere amare et, famam impudentissime petentem, ulla occasione uti ut in prelo appareat, cum famae salutique noceat, nomen suum. quae cum ita sint, duorum aliorum Orientis Medii magistrorum similis est. alter est Hamid Dabashi universitatis Columbiae, nam unum malum nuntium vocis in 'concursum nuntiorum telephoni minantium' flexit, alter est Gabriel Piterberg ULCAE, qui mentitus est impudenter se a globo nomine Spectare Campos Universitatum 'proscribi'.
